Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Η ατομική ιδιοκτησία και το πρόβλημα της Δημοκρατίας και της Ειρήνης - Γράφει ο Κώστας Λάμπος

Δοκίμιο για τη σχέση θρησκείας και εξουσίας, ΚΟΥΚΚΙΔΑ, Αθήνα 2015

Τα τύμπανα του πολέμου χτυπούν λυσσασμένα σε Βορά και Νότο, σε Ανατολή και Δύση, τα αχόρταγα κοράκια της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης κράζουν πάνω από τα κεφάλια μας σε ολόκληρο τον πλανήτη και οι ύαινες του κεφαλαίου κατασπαράζουν χώρες, κοινωνίες και πολιτισμούς για να στήσουν την παγκόσμια φασιστική τάξη πραγμάτων. Κοινοβούλια, κόμματα και κυβερνήσεις, παγκόσμιοι οργανισμοί, Ακαδημίες, ‘αυθεντίες’ ‘πνευματικά’, θρησκευτικά/σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία χορεύουν υπνοβατώντας στο κροτάλισμα των ‘τριάντα αργυρίων’ για να εμποδίσουν, με το κομματικό/ιδεολογικό τους αφιόνι, με το ψέμα, την παραπλάνηση και τον φόβο, την κοινωνικοπολιτική αφύπνιση των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, την μοναδική κοινωνική δύναμη που έχει ζωτικό συμφέρον και μπορεί να εμποδίσει την καταστροφή του πλανήτη και να ακυρώσει την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η επανάσταση του υδρογόνου, η ελεύεθρη ενέργεια
και η απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα 
και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, ΝΗΣΙΔΕΣ, Θεσσαλονίκη 2013

Για να συμβεί αυτή η μεταστροφή απαιτείται η απελευθέρωσή μας από τους σκοταδιστικούς μύθους ότι τάχα η μιζέρια μας είναι ‘θέλημα θεού’ και από τις κομματικές ιδεολογίες ότι η εκάστοτε αντιπολίτευση θα διαχειριστεί εντιμότερα από την εκάστοτε κυβέρνηση τον καπιταλισμό με αποτέλεσμα τα πράγματα να πάνε από το κακό στο χειρότερο για εμάς και πάντα προς το καλύτερο για το κεφάλαιο. Απαιτείται, λοιπόν, μια διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων μέσα από μια συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης πραγματικότητας που αποκαλύπτει ότι η πηγή όλων των δεινών μας, από την ανεργία, την απαξίωση της Εργασίας, τον ευνουχισμό της Επιστήμης, τον στραγγαλισμό του Πολιτισμού, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την πείνα μέχρι τον απάνθρωπο και καταστροφικό πόλεμο, είναι η οικονομική και κοινωνική ανισότητα, η οποία δεν έχει να κάνει με την φυσική, πνευματική και συναισθηματική διαφορετικότητα των ανθρώπων αλλά με την θεσμική διαφοροποίηση της σχέσης των ανθρώπων με τα μέσα παραγωγής, με την ατομική ιδιοκτησία.

Η Μεγάλη Πορεία της ανθρωπότητας 
προς την κοινωνική ισότητα και τον Ουμανισμό, 
ΝΗΣΙΔΕΣ, Θεσσαλονίκη 2012

Η ατομική ιδιοκτησία και ιδιαίτερα η ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής καθορίζει και τον τρόπο κατανομής του παραγόμενου πλούτου μεταξύ των ανθρώπων, των κοινωνικών τάξεων, των περιφερειών και των εθνών με αποτέλεσμα να υπάρχουν λίγοι πλούσιοι και πολλοί φτωχοί, λίγες, ελάχιστες περιοχές και χώρες πλούσιες και πολλές φτωχές. Κι αυτό γιατί η ατομική ιδιοκτησία και κύρια η ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής, που αποτελεί και τη μήτρα του καπιταλισμού, πυροδοτεί έναν ανειρήνευτο ανταγωνισμό μεταξύ των ιδιοκτησιών με σκοπό η μια να κατασπαράξει την άλλη πράγμα που οδηγεί σε οικονομικές, κοινωνικές, περιφερειακές και εθνικές ανισότητες.

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΑΜΠΟΥ

Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, όμως, προκαλούν κοινωνικές, ταξικές πολιτικές συγκρούσεις που συχνά παίρνουν την μορφή του εμφύλιου, του τοπικού και του παγκόσμιου πολέμου, με ανυπολόγιστες συνέπειες που εμποδίζουν τις κοινωνίες και την εργαζόμενη ανθρωπότητα να πορευτούν ομαλά στην ολοκλήρωση του διαχρονικού στρατηγικού τους στόχου για την επίτευξη της κοινωνικής ισότητας ως προϋπόθεση για την καθολική ευημερία και ειρήνευση της ζωής.

Η ατομική ιδιοκτησία γενικά και η ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής ειδικότερα δεν διαταράσσει μόνο τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, των κοινωνικών τάξεων και των εθνών/κρατών, αλλά προκαλεί και την εχθρική συμπεριφορά των ατομικών ιδιοκτησιών απέναντι στην Φύση επειδή κατασπαταλούν τους φυσικούς πόρους και ανατρέπουν φυσικές λειτουργίες και συνθήκες στην προσπάθειά τους να μεγιστοποιήσουν το ατομικό/ταξικό/κρατικό τους κέρδος. Αυτή η εχθρότητα της ατομικής ιδιοκτησίας και του κεφαλαίου απέναντι στην Φύση και την Βιόσφαιρα παίρνει την μορφή ενός καταστροφικού πολέμου τα οφέλη του οποίου εισπράττει το κεφάλαιο και τις ζημιές που σταδιακά παίρνουν την μορφή ενός μη αναστρέψιμου καταστροφικού ‘σπιράλ του θανάτου’, τις πληρώνει πολλαπλά και στο πολλαπλάσιο η εργαζόμενη ανθρωπότητα, οι φτωχές τάξεις και χώρες.


Δεν υπάρχουν σχόλια: