Όχι άλλη θυσία στην Αυλίδα

Ο ευρύτερος αρχαιολογικός χώρος της Αυλίδας περιλαμβάνει το Ιερό της Αρτέμιδος και διάσπαρτα αρχαιολογικά κατάλοιπα που μαρτυρούν τη σημασία ενός μυκηναϊκού κέντρου καθώς και μεταγενέστερες και σύγχρονες κατασκευές που με το γεωφυσικό ανάγλυφο της περιοχής συνθέτουν ένα πολύ ενδιαφέρον πλέγμα Ιστορικού Τόπου με μνημεία τεσσάρων διαφορετικών ιστορικών περιόδων. Η μυθολογική παράδοση για την αρχή της τρωικής εκστρατείας, όπως την διηγήθηκε ο Όμηρος, και τα αριστουργηματικά έργα των αρχαίων τραγωδών για την θυσία της Ιφιγένειας σε αυτά εδώ τα χώματα και τα ακρογιάλια, έδωσαν στην περιοχή την αξία ενός πολιτιστικού αγαθού με οικουμενική σημασία.

Η Αυλίδα, όπως λίγες περιοχές, κατέχει το δυσβάστακτο βάρος και την υποχρέωση της διαφύλαξης ενός μύθου, αλλά και το προνόμιο μιας ξεχωριστής θέσης στην παγκόσμια ιστορική μνήμη. Η σύγχρονη ιστορία του τόπου, δυστυχώς, έμελλε να συνδεθεί, μετά την θυσία της Ιφιγένειας και με την θυσία του φυσικού περιβάλλοντος της γης και της θάλασσας στο βωμό μιας χωρίς έλεγχο ανάπτυξης και χωρίς όρια κέρδους.

Η Αυλίδα λόγω του γεωφυσικού της ανάγλυφου, διαθέτει πολύ κοντά θαλάσσιες και οδικές διασυνδέσεις, τον όρμο Μεγάλο Βαθύ προστατευμένο σημείο ιδανικό για εγκατάσταση βιομηχανιών, και βέβαια ένα πολύ καλό υπέδαφος με άριστης ποιότητας ασβεστόλιθο κατάλληλο για την παραγωγή επίσης άριστου τσιμέντου. Έτσι το μυκηναϊκό νεκροταφείο έμελε να γίνει σκόνη και τσιμέντο. Μπαζώθηκε η θάλασσα και αλλοιώθηκε η ιστορική φυσιογνωμία του τοπίου. Στον λόφο Νησί, εκεί που η θάλασσα εισχωρούσε στην γη βόρεια από το Μεγάλο Βαθύ και νότια από το Μικρό Βαθύ μέχρι το Ιερό της Αυλιδείας Αρτέμιδος, η επιφάνεια της γης, τα ευρήματα στον αρχαιολογικό χώρο καθώς και ο βυθός της θάλασσας καλύφθηκε με πολλά εκατοστά σκληρού στρώματος τσιμεντόσκονης. Στο Μεγάλο Βουνό, η λατόμηση προχώρησε και κατέφαγε ένα μεγάλο μέρος του για να φτάσει σχεδόν στην ρίζα του ελληνιστικού τείχους Στον όρμο Μεγάλο Βαθύ ατασκευάστηκαν τσιμεντένιες προβλήτες, μπαζώθηκε ο αιγιαλός, μολύνθηκε με επικίνδυνα απόβλητα η γη και η θάλασσα. Δημιουργήθηκε ένας κρανίου τόπος από την ανεξέλεγκτη λειτουργία των βιομηχανιών και από την αδηφαγία του Τσιμεντάδικου.

Η διάσωση, η προστασία και η ανάδειξη των πολιτιστικών μνημείων της Αυλίδας και του φυσικού περιβάλλοντος δεν αποτελεί υποχρέωση μόνον της πολιτείας, αλλά και των πολιτών που έχουν την τύχη να κατοικούν σε έναν τόπο με παγκόσμια φήμη λόγω της ιστορικής και πολιτιστικής του σημασίας, γεγονός το οποίο αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα και ορίζει μια ταυτότητα τόπου διεθνούς αναγνώρισης.

Περισσότερα: Υπογράφουμε εδώ