Γαλήνη
Ξημερώθηκα
σ’ ένα όμορφο νησί
χωρίς ανθρώπους
μόνο λίγα σπίτια
εγκαταλειμμένα
πολλά δέντρα
παράξενο
βρήκα ένα σιδερένιο
στρογγυλό τραπέζι
μια ψάθινη καρέκλα
κάθισα
κι αγνάντευα το πέλαγο
ύστερα έκοψα χόρτα, ξύλα
έκανα ένα κιόσκι
ξάπλωσα
είδα ωραία όνειρα
και το απόγεμα
έκανα βόλτα στην παραλία
κάθισα σ’ ένα βράχο
κι έπιασα κουβέντα
με τα κύματα
σαν βράδιασε
και βγήκε το φεγγάρι
άρχισα να τραγουδώ
καθόλου δεν με πείραζε
που δεν είχε άλλους ανθρώπους
ήμουν μόνος μα τόσο γαλήνιος.
Read more: http://staxtes.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου