Η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα

Η Αντίγκουα και Μπαρμπούντα είναι νησιωτική χώρα στην Καραϊβική με έκταση 442,6 τ.χλμ. και πληθυσμό 86.295 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (κατατάσσεται 204η στον κόσμο). Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Σαιντ Τζονς. Απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία το 1981. Αρχηγός του Κράτους είναι η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και εκπροσωπείται από τον Γενικό Κυβερνήτη.

Η χώρα αποτελείται από δύο σημαντικά νησιά: την Αντίγκουα και την Μπαρμπούντα. Υπάρχει ακόμα και το ακατοίκητο νησί Ρεντόντα. Βρίσκονται στη μέση των Υπήνεμων Νησιών, στα ανατολικά της Καραϊβικής. Συνορεύει ανατολικά με τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις, βορειανατολικά με το Μοντσερράτ και βόρεια με τη Γουαδελούπη, ενώ στα ανατολικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Η Αντίγκουα έχει έκταση 280 τετρ. χλμ. και είναι πεδινή. Οι ακτές της πλαισιώνονται κατά μεγάλο μέρος από κοραλλιογενείς υφάλους. Το ψηλότερο σημείο της είναι 402 μ. Η Μπαρμπούντα είναι επίσης κοραλλιογενής με ψηλότερο σημείο τα 62μ. Περιλαμβάνει στο δυτικό της τμήμα τη λιμνοθάλασσα Κόδριγκτον. Η Ρεντόντα αν και ακατοίκητη έχει αξιόλογο ορυκτό πλούτο (φωσφάτα).

Το κλίμα της χώρας είναι ξηρό και γίνεται ήπιο μόνο την περίοδο από το Νοέμβριο μέχρι το Μάιο. Πιο πολλές βροχές πέφτουν στα ορεινά.

Τα νησιά φαίνεται να κατοικούνται από το 2.400 π.Χ., όπως καταδεικνύουν οι αρχαιολογικές έρευνες στη χώρα. Μέχρι τον 12ο αιώνα ζούσαν αποκλειστικά εκεί οι Αραουάκους. Έπειτα, η χώρα αποικίστηκε από τους Καραΐβους. Οι αυτόχθονες αποκαλούσαν και ακόμα και σήμερα αποκαλούν το νησί Waladli. Το 1493 έφτασε στο νησί ο Χριστόφορος Κολόμβος και το ονόμασε Σάντα Μαρία ντε λα Αντίγκουα (Santa Maria de la Antigua), που ήταν το όνομα ενός ναού στην Ισπανία. Οι προσπάθειες των Ισπανών και των Γάλλων να κατακτήσουν το νησί δεν απέφεραν καρπούς και τελικά το 1632 επικράτησαν οι Βρετανοί.

Το 1674 εγκαταστάθηκε η πρώτη φυτεία ζαχαροκάλαμου στην Μπαρμπούντα, η οποία περιήλθε στον οίκο των Κόδριγκτον. Το 1834 καταργήθηκε ο ειδεχθής θεσμός της δουλείας, χωρίς όμως να αλλάξουν οι συνθήκες ζωής των Αφρικανών εργατών στις φυτείες των αποικιοκρατών. Έτσι, τον 20ό αιώνα εξεγέρθηκαν οι Αφρικανοί σκλάβοι. Το 1943 με την ίδρυση του Εργατικού Κόμματος κατοχυρώθηκαν τα δικαιώματα των εργατών και ο αρχηγός του, Βερ Μπερντ έγινε ο πρώτος Πρωθυπουργός.

Έπειτα από τη βραχύβια υπαγωγή της Αντίγκουας στην Ομοσπονδία της Ανατολικής Καραϊβικής, οι κάτοικοι του νησιού δέχθηκαν να προσχωρήσουν στη Βρετανική Κοινοπολιτεία.

Την 1η Νοεμβρίου του 1981 η χώρα έγινε ανεξάρτητο κράτος, στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Το 1993 ο βετεράνος Μπερντ αποχώρησε από την πολιτική και στο τιμόνι της χώρας άφησε το γιο του, Λέστερ Μπερντ, νικητή των εκλογών του 1994 και 1999. Το 1995 η χώρα επλήγη από τον τυφώνα Λούις.

Περισσότερο από το μισό του ΑΕΠ σχετίζεται με τον τουρισμό. Ο μισός πληθυσμός απασχολείται σε τουριστικές επιχειρήσεις. Η μέση ετήσια κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμη ήταν 11.000 δολάρια ΗΠΑ το 2002.

Η γεωργία περιλαμβάνει κηπευτικά, μάνγκο, πεπόνια, ανανάδες και σε πολλές περιπτώσεις καλλιέργειες ζαχαροκάλαμου. Επίσης, οι κάτοικοι ασχολούνται με τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, την αλιεία και την κτηνοτροφία. Υπάρχουν επίσης διυλιστήρια επεξεργασίας πετρελαίου και βιομηχανίες.

Η πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας (περισσότερο από 90%) είναι έγχρωμοι, με καταγωγή από την Αφρική. Υπάρχει επίσης και μια μειονότητα Πορτογάλων και λευκών βρετανικής, λιβανέζικης και συριακής καταγωγής. Ιρλανδοί, Βρετανοί και Εβραίοι συμπληρώνουν το μωσαϊκό των εθνοτήτων στη χώρα.

Υπάρχουν επίσης μετανάστες στη χώρα από την Δομινίκα, τη Γουιάνα και την Τζαμάικα. Υπάρχουν επίσης περίπου 4.500 Αμερικανοί.

Η επίσημη γλώσσα του κράτους και της εκπαίδευσης είναι τα αγγλικά, ωστόσο πολλοί ντόπιοι ομιλούν κρεολική διάλεκτο. Η προφορά των κατοίκων στην Μπαρμπούντα είναι κατά τι διαφορετική από αυτήν των Αντιγκουανών. Ομιλούνται επίσης τα ισπανικά σε περιοχές (κοινότητες) μεταναστών από τη Δομινικανή Δημοκρατία.

Η οικογένεια και η θρησκεία διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ζωή των κατοίκων της χώρας. Η χώρα κατέχει το ρεκόρ Γκίνες σε γάμους κατά κεφαλήν διεθνώς. Κάθε Αύγουστο, πλήθη συρρέουν στο περίφημο καρναβάλι στην Αντίγκουα, σε ανάμνηση της αποτίναξης της δουλείας στις Βρετανικές Δυτικές Ινδίες. Στο καρναβάλι αυτό χορεύουν το καλίψο, τη ρέγκε και το σόκα. Στην Μπαρμπούντα γίνεται ένα άλλο καρναβάλι, που ονομάζεται καριμπάνα.

Η κουζίνα της χώρας έχει για εθνικό φαγητό το φούντζι, το οποίο φτιάχνεται σχεδόν εξολοκλήρου από καλαμπόκι. Οι ενήλικοι πίνουν μπίρα και ρούμι. Ποτά στο νησί φτιάχνονται από καρύδα και φραγκοστάφυλο μεταξύ άλλων.

Το Μουσείο και παλαιό δικαστήριο της πρωτεύουσας, ο αγγλικανικός καθεδρικός ναός (1834), η πόλη Νέλσον Ντόκγιαρντ, το οχυρό Τζέιμς (1703) είναι μερικά από τα μνημεία που θυμίζουν έντονα το αγγλοκρατούμενο παρελθόν. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης το λιμάνι Ίνγλις, το οχυρό Μπέρκλι του 18ου αιώνα και η περιοχή Χάρμονι Χιλ, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει την πινακοθήκη με τα έργα τέχνης των παραδοσιακών καλλιτεχνών. Οι Αντιγκουανοί έχουν να επιδείξουν αξιοζήλευτα έργα παραδοσιακής κεραμικής, τέχνη που καλλιεργήθηκε από τους Αφρικανούς δούλους το 18ο αιώνα.

Στην Μπαρμπούντα αξιοθέατα είναι τα ερείπια της Οικίας Χάιλαντ, που αποτελούσε το σπίτι των Κόδριγκτον από το 17ο μέχρι και το 18ο αιώνα. Το φρούριο Μαρτέλο παρουσιάζει επίσης τουριστικό ενδιαφέρον.

Στο νησί Γκρέιτ Μπέρντ απαντάται το φίδι δρομέας της Αντίγκουας (Antigua Racer Snake), που είναι και το σπανιότερο φίδι στον κόσμο. Μόνο 200 περίπου είδη ζουν σήμερα. Το Εθνικό Πάρκο του Ναυπηγείου Νέλσον θα αποζημιώσει τους φυσιολάτρες. Στη λίμνη Κόδριγκτον της Μπαρμπούντας υπάρχει το Φυσικό Καταφύγιο της Φρεγάτας, όπου υπάρχει η μεγαλύτερη αποικία φρεγατών στον κόσμο.

Το οδικό δίκτυο της χώρας φτάνει τα 1.165 χλμ., εκ των οποίων σχεδόν τα 400 χλμ. ήταν ασφαλτοστρωμένα το 2002. Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά. Στο νησί λειτουργούν 3 αεροδρόμια, σύμφωνα με στοιχεία του 2005. Το σύγχρονο λιμάνι του Σεντ Τζονς εξυπηρετεί τους τουρίστες όπως και το αεροδρόμιο Κούλιτζ.